اینم یه شعر دیگه!!!

به مجنون گفت روزی عیب جویی          

که پیدا کن به از لیلی نکویی

که لیلی گرچه در چشم تو حوری ست     

به هر جزئی ز حسن او قصوری ست

ز حرف عیب جو مجنون برآشفت

در آن اشفتگی خندان شد و گفت:

اگر در دیده ی مجنون نشینی

به غیر از خوبی لیلی نبینی

تو کی دانی که لیلی چون نکویی ست

کزو چشمت همین بر زلف و رویی ست

تو قد بینی و مجنون جلوه ی ناز

تو چشم و او نگاه ناوک انداز

تو مو بینی و مجنون پیچش مو

تو ابرو و او اشارت های ابرو

دل مجنون ز شکر خند،خون است

تو لب میبینی و دندان که چون است

کس کاو را تو لیلی کرده ای نام

نه آن لیلی ست کز من برده ارام