عشق!

من تموم زندگیمو پای عشق تو گذاشتم

خرج احساس تو کردم هر چی داشتم و نداشتم

واسه آبی نگاهت دلمو زدم به دریا

سیب ممنوعه رو چیدم مثل آدم واسه حوا

بین خطهای رو دستت خط زندگیمو دیدم

روی بوم کهنه ی دل طرح چشماتو کشیدم

همیشه بمان ای فصل ناتمام

با من که ریشه در کودکیت دارم

با من که تنها با تو عاشقم رنگین بمان

بمان تا مرا نگویند بیهوده عاشق بودم..

دوستت دارم اندازه وجودم